اولسر پپتیک:
اولسر پپتیک (peptic ulcer disease) به معنی نوعی آسیب خوش خیم به مخاط و زیرمخاط دستگاه گوارش می‌باشد. شیوع این بیماری ۶ تا %۱۵ است.
بسته به محل زخم، زخم های پپتیک نام های متفاوتی دارند:
- زخم معده: نوعی از زخم پپتیکی است که در معده ایجاد می شود.
- زخم دئودنومی: این نوع زخم پپتیکی در قسمت ابتدایی روده باریک(دئودنوم) ایجاد می شود.
- زخم مری: زخم مری معمولا در قسمت انتهایی مری قرار دارد و اغلب با بیماری مزمن ریفلاکس مری– معده ای (GERD) مرتبط می باشد.
زخم معده اغلب همراه با زخم دوازدهه است و در مردان سیگاری، میان سال یا مسن، با گروه خونی O و پراسترس بیشتر دیده میشود. زخم های معده با سرعت کمتری از زخم اثنی عشر التیام می‌یابند، بیشتر احتمال بدخیمی دارند و اغلب همراه با التهاب معده (گاستریت) هستند.
زخم های گوارشی عموماً به وسیله موارد زیر ایجاد می شوند:
- باکتریی به نام هلیکو باکتر پیلوری یا به اختصار اچ پایلوری.
- داروهای ضد درد غیر استروییدی مانند آسپیرین و ایبوبروفن.
- سایر بیماریها.
۱- هلیکوباکتر پیلوری: عامل اصلی این زخم ها را وجود و تکثیر باکتری هلیکوباکتر پیلوری می‌دانند که از راه های مختلفی از جمله آسیب به لایه محافظ مخاط معده موجب ایجاد اولسر پپتیک میشود. زخم های معده در ۶۰ تا %۸۰ موارد آلودگی به هلیکوباکتر قابل مشاهده اند.
هلیکوباکترپیلوری (Hbp ) باکتری مارپیچی شکل، گرم منفی خميده، کم هوازی، تاژکدار، متحرک است که در لابلای مخاط معده و گاهی دئودنوم و مری زندگی میکند. این باکتری به هیچ وجه جزء فلور طبیعی نبوده، بلکه در افراد آلوده ایجاد التهاب مزمن سطحی و منتشر در معده میکند.
خصوصیات بیوشیمیایی این باکتری تولید آنزیم اوره آز است. هلیکوباکتر قادر است در مخاط معده یعنی جائی‌که بسیاری از باکتری ها قادر به ادامه‌ی زندگی نیستند زنده بماند. شیوع میکروب «هلیکوباکترپیلوری» در ایران بیشتر از ۷۰ درصد است.
طبق بررسی‌های انجام شده وجود این باکتری در ۸۰ درصد بیماران زخم اثنی‌عشر، ۶۰ درصد بیماران زخم معده و در ۷۰ درصد سرطان‌های معده محرز است.
۲- استفاده مرتب از مُسکن ها: داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی می توانند سبب تحریک یا التهاب معده و روده ی باریک گردند. این داروها شامل آسپیرین، ایبوپروفن، ناپروکسن، کتوپروفن و غیره می باشند. از دیگر داروهای تجویز شده ای که منجر به زخم های پپتیکی می گردند، داروهای استفاده شده برای درمان استئوپورز هستند که بیس فسفونات ها نام دارند و شامل موارد اکتونل(Actonel)، فوساماکس(Fosamax) و ... هستند.
داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی، سنتز آنزیم تولید کننده پروستاگلاندین ها (سیکلواکسیژناز) را مهار می کنند. پروستاگلاندین ها ترکیباتی شبه هورمونی هستند که از معده در برابر صدمات فیزیکی و شیمیایی محافظت می نمایند. بدون این محافظ، اسید معده منجر به فرسایش بافت معده شده و سبب خونریزی و زخم می گردد. همچنين سیگار کشیدن، مصرف زیاد الکل، استرس و تغذیه ی نادرست در ايجاد زخم معده موثر هستند.
عوارض زخم گوارشی:
۱- خون ریزی گوارشی (GIB): گاهاً زخم ها موجب خونریزی از مخاط معده و اثنی عشر می شود.
۲- کم خونی: این حالتی است که در آن گلبول های قرمز خون بر اثر خون ريزي خفيف به حد کافی برای حمل اکسیژن در بدن وجود نداشته باشد.
۳- سوراخ شدن (پرفوراسیون) معده و اثنی عشر: سوراخ شدن معده و راه یافتن اسید و ترشحات به حفره صفاق، انسداد گوارشی و بروز بدخیمی (سرطان معده).
به ندرت جراحی ضروری است.
انواع زخم هاي پپتيك
هلیکوباکتر و سرطان
سرطان معده مرتبط با حضور هلیکوباکتر شناخته شده است. البته این بدان معنا نیست که هرکس مبتلا به هلیکوباکتر بود لزوما به سرطان معده دچار می شود اما حضور هلیکوباکتر درمان نشده زمینه ساز ابتلا به سرطان معده خوانده شده است.
خطرات درمانی دارویی:
مصرف داروی بیسموت می تواند موقتا منجر به خاکستری رنگ شدن دهان و دندان و ایجاد یبوست و اسهال و سیاه رنگی مدفوع شود. آنتی بیوتیک ها نیز سبب بروز واکنش های آلرژیک شده و یا حتی موجب مرگ می شوند. برخی آنتی بیوتیک ها مثل کلاریترومایسین سبب ایجاد مزه بد دهان می شود.
مترونیدازول موجب ناراحتی معده، اسهال، عدم تعادل، خارش و بد طعمی دهان می شود. مصرف این دارو همراه با الکل باعث سرخ شدن، سردرد و حالت تهوع می گردد. در ضمن هنگامی که آنتی بیوتیک ها در دوز بالا استفاده می شوند بعد از مدتی بیماران آلودگی با کاندیدای ناپایدار (آلودگی با مخمر) پیدا می کنند.
مشكل ديگر در درمان دارويي، مقاوم شدن هلیکوباکتر است زيرا هلیکوباکتر به راحتی نسبت به کلاریترومایسین و مترونیدازول مقاوم می شود و نباید بعد از یک دوره درمانی برای دوره های بعد از آنها (بلافاصله) استفاده نمود. در واقع بعد از دو هفته آنتی بیوتیک تراپی 4 هفته می بایست از درمان اجتناب کرد. در صورتی که هلیکوباکتر توسط آنتی بیوتیک های مذکور باقی ماند باید احتمال مقاومت باکتری نسبت به آنتی بیوتیک مذکور را بررسی نمود.
رژيم پُرفيبر: يک مطالعه بزرگ در دانشگاه هاروارد بر روي سلامت جامعه دريافته است که رژيم هاي غذايي پُرفيبر با کاهش خطر زخم پپتيک همراه بوده اند. پس از يک دوره 6 ساله افرادي که بيشترين دريافت فيبر را داشتند در مقايسه با افرادي که کمترين دريافت فيبر را داشتند، 45 درصد کمتر در معرض خطر ابتلاء بودند. نتايج تحقيقات نشان داده است که مصرف منابع غذايي فيبر محلول (جو، حبوبات، ميوه ها و سبزي هاي خام) به طور ويژه اي خاصيت محافظت کنندگي داشته و مصرف منابع فيبر محلول به ميزان 60 درصد منجر به کاهش خطر ابتلاء شده است.
درمان دارویی: دو گروه از داروها برای درمان زخم معده در دسترس وجود دارند. هردو گروه تولید اسید معده را کاهش داده و به زخم فرصت می دهد تا بهبود یابد.
- مسدودکننده های گیرنده H2 هیستامین (بلوک کننده گیرنده نوع دو هیستامین): شامل رانیتیدین (زانتاک) و سایمتیدین (تاگامت) هستند.
- مهارکننده های پمپ پروتون (بلوک کننده ترشح اسید): این داروها می توانند ترشح اسید را بطور کامل متوقف کنند. نمونه های آن شامل امپرازول omeprazole، پنتوپرازول، لانزوپرازول.
- محافظت کننده های پوشش معده مانند بیسموت (bismuth) و ساب سالیسیلا (subsalicylate): بیشتر این داروها علائم بیماری را کاهش می دهند و در عرض چند هفته زخم بهبود می یابد لیکن یک بار که دارو قطع می شود، ممکن است زخم مجدداً عود نماید مگر این که آلودگی به هلیکوباکترپیلوری درمان و از بین برود.
- آنتی بیوتیک ها: اگر آزمایشات وجود هلیکوباکترپیلوری را تائید کند ترکیبی از داروهای مهارکننده پمپ پروتون بعلاوه آنتی بیوتیک های مؤثر داده می شود که شامل آموکسی سیلین، کلاریترومایسین clarithromycin، مترونیدازول و تتراسیکلین هستند. در صورتی‌که علی‌رغم ریشه‌کن‌‌سازی هلیکوباکترپیلوری و استفاده از دارو درمانی‌های مختلف زخم پپتیک بهبود نیابد، یا در شرایط اضطراری مانند سوراخ شدگی، خونریزی و انسداد مجرای خروجی معده، به ناچار از روش های جراحی استفاده خواهد شد
اهمیت ترکیب گیاهی تولید شده توسط اینجانب:
این ترکیب گیاهی باعث تسکین درد گشته و اثرات آنتی بیوتیکی در آن باعث ریشه‌کن‌‌سازی هلیکوباکترپیلوری و جلوگیری از فرسایش لایه موکوسی معده و ايجاد زخم می گردد.
لذا ترکیب گیاهی حاضر با توجه به:
- سرعت بالا در ترميم زخم پپتيك (محل آسیب دیده) در کمترین زمان
- بهبود کامل محل آسیب دیده ظرف مدت زمان بسیار کوتاهی نسبت به داروهای شیمیایی موجود در بازار
- مقدار بالاي فيبر در تركيب فوق بخاطر منشاء گياهي آن
- عدم مشاهده عارضه جانبي در درمان با تركيب مذکور نسبت به درمان با داروي شيميايي
بهترین راه درمان زخم پپتیک در کوتاه ترین زمان به صورت تضمینی می‌باشد.
💥 شماره تماس جهت مشاوره و سفارش دارو:
۰۹۱۸۳۸۵۵۵۴۶
اینستاگرام: Dr.Hemmati19